~kamu~

katanya:

Masih, terperangkap jiwaku
Dalam dunia cintaku sendiri.
Masih, memandang aku akan kamu
Kerna hendak aku dipandang olehmu.
Masih, melihat aku senyumanmu
Berharap suatu hari nanti
Kamu bakal senyum di kala aku
Berada di hadapanmu.
Masih, memilih aku untuk lemas
Di lautan cinta terhadapmu.
Masih, kamu yang aku ingati
Di kala lagu cinta dimainkan.
Masih, eskapisme ku adalah kamu
Dari dunia realitiku; dari aku sendiri.
Masih dan masih, terperangkap aku
Dalam ilusi harapan cinta
Hasil permainan hatiku; jiwaku.

Ingin aku buang kamu dari hatiku
Tapi, takut aku akan hati ini
Bakal dipenuhi kekosongan hidup;
Rela aku merana kerna unrequited cinta
Berbanding merana aku kerna
Kekosongan di jiwaku, di hatiku
Mungkin kerna itu, masih aku mahu
Mencari kamu, walau dalam ilusiku;
Fantasia rekaanku.

Ilusi manapun harapan cintaku ini
Ia tetap cinta real; tetap aku
Cinta akan kamu secara real;
Kerna, hanya harapan cintaku sahaja
Yang ilusi, bukan cintaku terhadapmu.

Kenapa cinta
Sentiasa menyeksa aku;
Jiwaku, hatiku
Kenapa?

Ulasan

Catatan Popular